Jak zacząłem fotografować?

To zdanie powtarza się bardzo często na forach fotograficznych, grupach facebookowych i w rozmowach ludzi z branży. Dla niektórych jego wydźwięk jest negatywny, choć dla mnie to po prostu znak czasu.
Wiem jedno, choć każdy robi zdjęcia, to nie dla wszystkich fotografia jest największą pasją. Ja żyję tym medium.
Codziennie rano wstaję z myślą o tym, jakie zdjęcie mogę zrobić, czego nowego mogę się nauczyć np. z oświetlania. Żałuję, gdy pewne momenty mi umykają, a jest ich niezliczenie wiele . Tak już mam i nie zamieniłbym tej obsesji na nic innego! 

Odkąd pamiętam, chciałem zajmować się czymś kreatywnym. Trochę rysowałem, grałem na gitarze, aż pewnego dnia dostałem mój pierwszy aparat Zenit. I co? Czy nagle doznałem jakiegoś olśnienia i moje zdjęcia znalazły się na okładce National Geographic? Nic z tych rzeczy. Szczerze mówiąc, to chyba nie wypstrykałem nawet jednego filmu. Zwyczajnie nie złapałem tego bakcyla, albo było dla mnie po prostu za wcześnie. Fotografia musiała poczekać kilka długich lat. Nie istniał instagram, Facebook, kurcze, internet dopiero wtedy raczkował…. Cholera, chyba jestem jednym z tych gości, którzy jeszcze pamiętają początki tego szaleństwa.